یکی از ویژگی‌های مهم پلی استایرن اکسترود شده (حجم داده شده) توانایی شناور ماندن آن روی آب است. به این ترتیب این ماده انتخاب مناسبی برای ساخت تخته‌های شناور است.
خصوصیات فیزیکی
• چگالی پلی استایرن می‌تواند از 10 تا 50 کیلو گرم بر متر مکعب متغیر باشد.
• پلی استایرن پر نشده آمورف (ساختاری بی‌نظم) است و ظاهری شیشه‌ای و درخشان دارد. این پلیمر هم چنین به نام استایرن کریستالی شناخته می‌شود.
• یکی از ویژگی‌های مهم پلی استایرن اکسترود شده (حجم داده شده) توانایی شناور ماندن آن روی آب است. به این ترتیب این ماده انتخاب مناسبی برای ساخت تخته‌های شناور است. اگر تا کنون به استخر شنا رفته و تخته‌های رنگارنگ شنا را دیده باشید، منظور ما را به خوبی متوجه شده‌اید.
• ویسکوزیته‌ی (گران رَوی) پلی استایرن، همانند تمامی سیالات غیر نیوتونی دیگر به نرخ کرنش بستگی دارد (کرنش در اصطلاح فیزیک به تغییر در طول جسم جامد در هر جهت نسبت به طول آن جسم در همان جهت که در اثر اعمال نیرو پدید می‌آید گفته می‌شود). گران رَوی آن عبارت است از نسبت فشار کرنشی به نرخ کرنش.
هدف کلی پلی استایرن(GPPS)، با مقادیر تعیین شده برای خواص فیزیکی آن تعریف می‌شود. این مقادیر را در زیر مشاهده می‌کنید.
خواص فیزیکی پلی استایرن، از وجود پیوندهای ضعیف واندرولس میان زنجیره‌های پلیمر نشأت می‌گیرند. با افزایش دما، این پیوندها به مراتب ضعیف‌تر شده و زنجیره‌ها به روی یک دیگر می‌لغزند. به این دلیل است که پلی استایرن در دمای بالاتر از انتقال شیشه‌ای‌اش، بسیار الاستیک و نرم می‌شود.
خصوصیات مکانیکی
خواص مکانیکی یک پلیمر شامل مقاومت، استحکام کششی، مدول‌ها، استحکام ضربه و استحکام فشاری آن است. اشکال کریستالی پلیمر پلی استایرن استحکام ضربه‌ای کمی دارند. پلیمرهای پلی استایرن، در معرض نور آفتاب به علت اکسیداسیون نوری تخریب می‌شوند چرا که خواص مکانیکی آن‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
خواص بصری
GPPS شفاف است در حالی که پلی استایرنِ مقاوم به ضربه (HIPS) (کوپلمیری که از افزودن لاستیک به پلی استایرن به هنگام پلیمریزاسیون تشکیل شده) مات می‌باشد. با این حال HIPS ظاهری براق دارد که میزان براق بودن آن با در صد باز تاب نور از سطح پلیمر اندازه گیری می‌شود.
خواص حرارتی
خواص حرارتی به ویژگی‌هایی گفته می‌شود که ماده به هنگام قرار گرفتن در معرض گرما از خود نشان می‌دهد. از این دست می‌توان دمای اعوجاج گرمایی، دمای انتقال شیشه‌ای، رسانایی گرمایی و غیره را نام برد. پلی استایرن، ماده‌ی ترمو پلاستیک سختی است (با افزایش دما بدون تغییر شیمیایی ذوب می‌شود) که در دمای معمولی به شکل جامد یا شیشه‌ای است. اما هنگامی که به میزان بیش از دمای انتقال شیشه‌ای‌اش گرم می‌شود، به حالت مایع تبدیل شده و جاری می‌شود؛ در این حالت می‌توان آن را برای قالب گیری یا اکستروژن استفاده نمود. با سرد کردن دو باره، ماده جامد می‌شود. از این ویژگی پلی استایرن برای ریخته گری آن در قالب با جزئیات دقیق استفاده می‌شود.
خواص شیمیایی
• پلی استایرن از نظر شیمیایی بی اثر بوده و با بسیاری از مواد واکنش نشان نمی‌دهد.
• این ماده در برخی از حلال‌های آلی حل می‌شود. پلی استایرن در حلال‌هایی که حاوی استن هستند، مانند اغلب اسپری‌های رنگ آئروسل و چسب‌های ساینو اکریلات حل می‌شود.
• دلیل اصلی ثبات شیمیایی پلی استایرن تبدیل اتصالات دوگانه‌ی کربن - کربن به پیوندهای واحدی است که واکنش پذیری کم‌تری دارند. بسیاری از خواص شیمیایی پلی استایرن در نتیجه‌ی خواص منحصر به فرد عنصر کربن است.
• پلی استایرن به شدت اشتعال زا بوده و با شعله‌ای به رنگ زرد نارنجی می‌سوزد. این ماده طی سوختن همانند تمامی هیدرو کربن‌های آروماتیک، ذرات کربن یا دوده تولید می‌کند. در اکسیداسیون کامل پلی استایرن، تنها دی اکسید کربن و بخار آب تولید می‌شود.